змея́ змяя́, род. змяі́ ж., вужа́ка, -кі ж.;

грему́чая змея́ грыму́чая змяя́;

короле́вская змея́ карале́ўская змяя́;

очко́вая змея́ змяя́-акуля́рніца, ко́бра;

◊

пригре́ть змею́ на груди́ прыгрэ́ць змяю́ за па́зухай;

змея́ подколо́дная змяя́ падкало́дная.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змея

Том: 13, старонка: 38.

img/13/13-038_0186_Змея.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

змея... (гл. змее...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «змее...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: змеяборац, змеяед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зме́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зме́й зме́і
Р. зме́я зме́яў
Д. зме́ю зме́ям
В. зме́я зме́яў
Т. зме́ем зме́ямі
М. зме́і зме́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цмок¹, -а, мн. -і, -аў, м.

У казках і народных паданнях: пачвара ў выглядзе змея, дракона.

Асілкі змагаліся з цмокам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

kite [kaɪt] n. паве́траны змей;

fly a kite запуска́ць зме́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

змяя́ ж. змея́;

○ з.-акуля́рніца — очко́вая змея́; ко́бра;

грыму́чая з. — грему́чая змея́;

◊ прыгрэ́ць змяю́ на (сваі́х) грудзя́х — пригре́ть змею́ на (свое́й) груди́;

з. падкало́дная — змея́ подколо́дная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вужа́ка ж., прям., перен. змея́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змеябо́рац, ‑рца, м.

Казачны герой, які перамагае страшыдла ў вобразе змея.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́бра ж., зоол. ко́бра, очко́вая змея́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)