зме́рзлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зме́рзлы зме́рзлая зме́рзлае зме́рзлыя
Р. зме́рзлага зме́рзлай
зме́рзлае		 зме́рзлага зме́рзлых
Д. зме́рзламу зме́рзлай зме́рзламу зме́рзлым
В. зме́рзлы
зме́рзлага		 зме́рзлую зме́рзлае зме́рзлыя
Т. зме́рзлым зме́рзлай
зме́рзлаю		 зме́рзлым зме́рзлымі
М. зме́рзлым зме́рзлай зме́рзлым зме́рзлых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́рзлы гл. змёрзлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зме́рзлы, см. змёрзлы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змёрзлы і зме́рзлы, -ая, -ае.

1. Азяблы ад холаду.

Змёрзлае дзіця.

2. Пашкоджаны марозам.

Змёрзлыя расліны.

3. Зацвярдзелы ад марозу.

Змёрзлая зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зме́рзлы і змёрзлы, ‑ая, ‑ае.

1. Які змёрз ад холаду; азяблы, акалелы. [Тэкля] пераначавала галодная і змерзлая. Бядуля.

2. Сапсаваны, пашкоджаны марозам. Змёрзлыя расліны. Змерзлая бульба.

3. Зацвярдзелы ад марозу, холаду; наскрозь прамёрзлы. Змерзлая зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

озя́бший азя́бшы, зме́рзлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акале́лы, -ая, -ае.

1. Змерзлы, моцна азяблы.

Акалелыя рукі.

2. Мёртвы (часцей пра жывёлін).

А. воўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змёрзлы,

гл. змерзлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zziębły

празяблы; змерзлы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

durchfróren

a зме́рзлы, скаляне́лы, праме́рзлы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)