зме́ншыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што.

Зрабіць меншым.

З. дозу лякарства.

З. крок.

З. небяспеку.

|| незак. змянша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. змяншэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зме́ншыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зме́ншу зме́ншым
2-я ас. зме́ншыш зме́ншыце
3-я ас. зме́ншыць зме́ншаць
Прошлы час
м. зме́ншыў зме́ншылі
ж. зме́ншыла
н. зме́ншыла
Дзеепрыслоўе
прош. час зме́ншыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́ншыць сов. уме́ньшить; уба́вить; уме́рить;

з. до́зу чаго́-не́будзь — уме́ньшить (уба́вить) до́зу чего́-л.;

з. небяспе́ку — уме́ньшить опа́сность;

з. крок — уба́вить (уме́рить) шаг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зме́ншыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., што.

1. Зрабіць меншым па аб’ёму, колькасці, велічыні. Зменшыць крок. □ Прыехаў новы гаспадар, пачаў наводзіць у фальварку новыя парадкі, зменшыў і без таго мізэрную плату парабкам, і бацька забраў Андрэя дахаты. Хадкевіч. [Жанчына] зменшыла агонь, каб не выкіпела ў кацялку страва, узяла граблі і пайшла насустрач незнаёмаму. Гурскі.

2. Зрабіць меншым па ступені, сіле, інтэнсіўнасці праяўлення. Кравец павёў пяц[ь] чалавек пад пільню, стараючыся загаварыць, каб зменшыць сваё хваляванне. Чорны. Алесь зменшыў імклівы бег машыны. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зме́ншыць

1. verríngern vt, vermíndern vt;

2. (па сіле, ступені) verkléinern vt; herábsetzen vt, (er)mäßigen vt (цэны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

змянша́ць гл. зменшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уме́ньши́ть сов. паме́ншыць; зме́ншыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зме́ншаны уменьшённый, уме́ньшенный; уба́вленный; уме́ренный; см. зме́ншыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змянша́ць несов. уменьша́ть, убавля́ть; умеря́ть; см. зме́ншыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змізэ́рніць

‘зменшыць, прыменшыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змізэ́рню змізэ́рнім
2-я ас. змізэ́рніш змізэ́рніце
3-я ас. змізэ́рніць змізэ́рняць
Прошлы час
м. змізэ́рніў змізэ́рнілі
ж. змізэ́рніла
н. змізэ́рніла
Загадны лад
2-я ас. змізэ́рні змізэ́рніце
Дзеепрыслоўе
прош. час змізэ́рніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)