зме́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зме́нны зме́нная зме́ннае зме́нныя
Р. зме́ннага зме́ннай
зме́ннае		 зме́ннага зме́нных
Д. зме́ннаму зме́ннай зме́ннаму зме́нным
В. зме́нны (неадуш.)
зме́ннага (адуш.)		 зме́нную зме́ннае зме́нныя (неадуш.)
зме́нных (адуш.)
Т. зме́нным зме́ннай
зме́ннаю		 зме́нным зме́ннымі
М. зме́нным зме́ннай зме́нным зме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зме́нны зме́нная зме́ннае зме́нныя
Р. зме́ннага зме́ннай
зме́ннае		 зме́ннага зме́нных
Д. зме́ннаму зме́ннай зме́ннаму зме́нным
В. зме́нны (неадуш.)
зме́ннага (адуш.)		 зме́нную зме́ннае зме́нныя (неадуш.)
зме́нных (адуш.)
Т. зме́нным зме́ннай
зме́ннаю		 зме́нным зме́ннымі
М. зме́нным зме́ннай зме́нным зме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́нны

1. в разн. знач. сме́нный;

з. інжыне́р — сме́нный инжене́р;

~ннае зада́нне — сме́нное зада́ние;

~ннае ко́ла — сме́нное колесо́;

2. изменя́емый;

~нныя часці́ны мо́вы — изменя́емые ча́сти ре́чи;

○ з. гра́фік — скользя́щий гра́фик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зме́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да змены (у 2, 3 знач.); звязаны з работай па зменах. Зменны інжынер. Зменнае заданне. Зменныя брыгады.

2. Які можна змяніць; які перыядычна замяняецца. Зменнае кола. Зменныя лушчыльныя дыскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зме́нны

1. тэх. ersétzbar, áustauschbar, áuswechselbar;

2. (што адбываецца па зменах) Schicht-, in Schíchten;

зме́нная выпрацо́ўка Schíchtleistung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зме́на, -ы, мн. -ы, змен, ж.

1. гл. змяніцца, змяніць.

2. Прамежак часу, пасля заканчэння якога група людзей (якія працуюць, вучацца і пад.) зменьваецца другой такой групай.

Вячэрняя з.

Працаваць у тры змены.

3. Група людзей, што працуе, вучыцца і пад. ў гэты прамежак.

Прыступіла да працы начная з.

4. Той (тыя), хто прыходзіць на змену каму-, чаму-н.

Рыхтаваць сабе змену.

Маладая з.

5. Камплект абутку, адзення, якія час ад часу мяняюцца.

Дзве змены бялізны.

◊

На змену каму-чаму — услед за кім-, чым-н.; замяніць сабой каго-, што-н.

|| прым. зме́нны, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сме́нный зме́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изменя́емый

1. зме́нны; (изменчивый) зме́нлівы;

2. грам. зме́нны;

изменя́емые ча́сти ре́чи грам. зме́нныя часці́ны мо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змяня́льны гл. зменны 1

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ábänderlich

a зме́нны, зме́нлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)