зма́лку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зма́лку - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зма́лку, прысл. (разм.).

З малых гадоў, з маленства.

Прывучыць сябе да працы з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зма́лку нареч., разг. сы́змала, с малоле́тства, с ма́лых лет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зма́лку, прысл.

Разм. З малых гадоў; з маленства. У вёсцы Патрэба.. хлопца змалку называлі Гануліным Толікам. Брыль. — Трэба змалку прывучаць сябе да цяжкасцей, адным словам, загартоўвацца. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зма́лку прысл von klein auf, von Kíndesbeinen an, von Kind an [auf]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адма́лку, прысл.

З маленства, змалку.

Прывучаць дзяцей да працы а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адма́лку нареч., см. зма́лку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызвыча́іць, -а́ю, -а́іш, -а́іць; -а́ены; зак., каго-што.

Прывіць навык да чаго-н.

П. змалку дзяцей да працы.

|| незак. прызвыча́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зя́бкі, -ая, -ае.

1. Халодны, сцюдзёны.

Пацягнуў з. вецер.

Была буйная зябкая раса.

2. Адчувальны да сцюжы.

У яго змалку былі зябкія рукі.

|| наз. зя́бкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ізма́лку ’змалку, з малых гадоў’ (Бяльк.). Гл. змалку, і‑ пратэтычнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)