злі́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. злі́так злі́ткі
Р. злі́тка злі́ткаў
Д. злі́тку злі́ткам
В. злі́так злі́ткі
Т. злі́ткам злі́ткамі
М. злі́тку злі́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злі́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Застылы кавалак расплаўленага металу.

З. чыгуну.

Серабро ў злітках.

|| прым. злі́ткавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злі́так, -тка м. сли́ток;

зо́лата ў ~тках — зо́лото в сли́тках

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злі́так, ‑тка, м.

Кусок металу, атрыманы ў выніку плаўлення і адліўкі яго ў спецыяльную форму. Злітак чыгуну. Злітак сталі. // Разм. Кусок самароднага золата або срэбра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Злітак 4/569; 10/465, 545

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ЗЛІ́ТАК,

зацвярдзелая маса металу (сплаву) пэўнай формы (усечанай піраміды, прызмы, цыліндра, конуса); паўфабрыкат, прызначаны для далейшай перапрацоўкі (пракаткай, каваннем, пераплаўкай). Атрымліваюць пры крышталізацыі ва ўліўніцах, бесперапынным ліццём, электрашлакавым пераплавам, спяканнем метал. парашкоў і інш. Пры вытв-сці сталі адліваюць З. масай у некалькі дзесяткаў тон для наступнага абціскання на блюмінгах і слябінгах.

т. 7, с. 75

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

злі́так м. Bárren m -s, -, Stánge f -, -n; Block m -(e)s, Blöcke, Gússblock m (з металу);

зо́лата ў злі́тках Gold in Bárren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сли́ток злі́так, -тка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ingot [ˈɪŋgət] n. злі́так (металу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чу́шка

‘злітак металу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чу́шка чу́шкі
Р. чу́шкі чу́шак
Д. чу́шцы чу́шкам
В. чу́шку чу́шкі
Т. чу́шкай
чу́шкаю		 чу́шкамі
М. чу́шцы чу́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)