зляпі́ ць ю́ , зле́ піш, зле́ піць; зле́ плены; зак. , што.
1. гл.
2. Злучыць чым-н. ліпкім, склеіць (разм. ).
З. лісты паперы.
З. кавалкі статуэткі.
|| незак. зле́ пліваць , -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зляпі́ ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зляплю́
зле́ пім
2-я ас. зле́ піш
зле́ піце
3-я ас. зле́ піць
зле́ пяць
Прошлы час
м. зляпі́ ў
зляпі́ лі
ж. зляпі́ ла
н. зляпі́ ла
Загадны лад
2-я ас. зляпі́
зляпі́ це
Дзеепрыслоўе
прош. час зляпі́ ўшы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зляпі́ ць сов.
1. в разн. знач. и́ ть; (построить наспех — ещё ) сгороди́ ть;
з. гняздо́ — слепи́ ть гнездо́ ;
з. лісты́ папе́ ры кле́ ем — слепи́ ть листы́ бума́ ги кле́ ем;
сяк-так ~пі́ ў апавяда́ нне — ко́ е-ка́ к слепи́ л расска́ з;
з. буда́ н — слепи́ ть (сгороди́ ть) шала́ ш;
2. слепи́ ть; извая́ ть;
з. бюст з глі́ ны — слепи́ ть (извая́ ть) бюст из гли́ ны;
з. снегаву́ ю ба́ бу — слепи́ ть сне́ жную ба́ бу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зляпі́ ць зляплю, злепіш, злепіць; зак. , каго-што .
1. Зрабіць што‑н. лепкай. Зляпіць снежную бабу. Ластаўкі зляпілі гняздо пад страхой.// перан. Зрабіць неакуратна, хутка, на скорую руку. Вершы па заказу не пісаліся. Калі і злепіш які, выглядаў кволым, змардаваным. Калачынскі . — А раней злепіць чалавек халупу: мох сабе тырчыць, вуглы сабе, нават канцы бярвення не адпілуе... Васілевіч .
2. Разм. Злучыць чым‑н. ліпкім, клейкім; склеіць. Зляпіць лісты паперы.// Зляпіць кавалкі статуэткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зляпі́ ць
1. (выляпіць ) fó rmen vt í eren vt
2. разм. склеіць ) (zusá mmen)klé ben vt
3. (зрабіць неахайна ) zusá mmenschustern vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ляпі́ ць , ляплю́ , ле́ піш, ле́ піць; ле́ плены; незак.
1. што і без дап. Ствараць, рабіць якія-н. фігуры з пластычнага, мяккага матэрыялу.
Л. бюст.
Не святыя гаршкі лепяць (прыказка: хоць і цяжка, але зможам, справімся).
2. Будаваць, майстраваць, карыстаючыся якім-н. вязкім матэрыялам.
Л. сцяну.
3. Размяшчаць адно за другім, не пакідаючы свабоднага месца.
Л. літару за літарай.
4. што . Тое, што і прыклейваць (разм. ).
Л. маркі.
5. (1 і 2 ас. не ўжыв. ). 3 сілай ісці (пра мокры снег).
Снег лепіць у вокны.
|| зак. вы́ лепіць , -леплю, -лепіш, -лепіць; -леплены (да 1 знач. ), наляпі́ ць , -ляплю́ , -ле́ піш, -ле́ піць; -ле́ плены (да 2 знач. ), зляпі́ ць ю́ , зле́ піш, зле́ піць; зле́ плены (да 1 знач. ) і заляпі́ ць , -ляплю́ , -ле́ піш, -ле́ піць; -ле́ плены (да 3 знач. ).
|| наз. ле́ пка , -і, Д М ж. знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазле́ пліваць , -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. , што.
Зляпіць , склеіць усё, многае.
П. лісты клеем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
слепи́ ть I сов.
1. (сделать слепок) зляпі́ ць ;
слепи́ ть из пластили́ на гриб зляпі́ ць з пластылі́ ну грыб;
2. (склеить) зляпі́ ць , мног. е́ пліваць;
слепи́ ть листы́ бума́ ги кле́ ем зляпі́ ць лісты́ папе́ ры кле́ ем;
3. перен. (сделать небрежно)разг. зляпі́ ць .
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зле́ пліваць , ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зляпіць .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)