злой

1. (проникнутый злом) злы; (недобрый) ліхі́;

злой челове́к злы (ліхі́) чалаве́к;

злая шу́тка злы жарт;

2. (злобный) зло́сны; (сердитый) сярдзі́ты;

злой хара́ктер зло́сны хара́ктар;

он зол на вас ён зло́сны (сярдзі́ты) на вас;

3. (свирепый, жестокий) лю́ты;

злы́е комары́ лю́тыя камары́;

злой моро́з лю́ты маро́з;

зла́я соба́ка пага́ны саба́ка, злы саба́ка;

◊

злой ге́ний злы ге́ній;

зла́я годи́на ліха́я часі́на;

зла́я до́ля ліха́я (ця́жкая, го́ркая) до́ля.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. злы́ зла́я зло́е злы́я
Р. зло́га зло́й
зло́е		 зло́га злы́х
Д. зло́му зло́й зло́му злы́м
В. злы́ (неадуш.)
зло́га (адуш.)		 злу́ю зло́е злы́я (неадуш.)
злы́х (адуш.)
Т. злы́м зло́й
зло́ю		 злы́м злы́мі
М. злы́м зло́й злы́м злы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

джын², -а, мн. -ы, -аў, м.

У арабскай міфалогіі: назва нябачнай для чалавека істоты, якая валодае свабодай волі і можа быць добрай або злой.

◊

Выпусціць джына з бутэлькі (кніжн.) — даць волю злым сілам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злы в разн. знач. злой; (тяжёлый, трудный — ещё) лихо́й;

з. ге́ній — злой ге́ний;

злы́я языкі́ — злы́е языки́;

◊ з. дух — злой дух

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злонра́вный уст. злой (пага́най) нату́ры, нядо́бры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зласлі́вец, -лі́ўца м. злю́ка, злой челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калю́чы, -ая, -ае.

1. Які мае калючкі, з калючкамі.

К. дрот.

Калючая ружа.

2. Які колецца, робіць уколы.

Калючая барада.

К. ржэўнік.

3. перан. Са злой насмешкай, нядобры.

Калючае слова.

К. позірк.

4. перан. Які непрыхільна, недаверліва ставіцца да ўсяго; нелюдзімы, злосны (пра чалавека).

|| наз. калю́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зая́длы

1. завзя́тый, рья́ный, зая́длый;

2. серди́тый, злой, драчли́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куслі́вы разг. (о животных) злой; куса́чий;

к. саба́ка — зла́я соба́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палю́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўсё спапяляе; спякотны, гарачы. Усё гіне пад палючым індыйскім сонцам. Маўр. // Які дае адчуванне апёку. У лесе буяла мноства злой, палючай лясной крапівы. Мележ.

2. перан. Нясцерпны, пякельны. Палючы боль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)