злара́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
злара́дна злара́дней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

злара́дна нареч. злора́дно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злара́дна прысл разм, злара́дны разм гл злацешна, злацешны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

злора́дно нареч. злара́дна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злара́дны, -ая, -ае.

Напоўнены злараднасцю, які заключае ў сабе злую радасць пры няшчасці іншых.

З. чалавек.

Злараднае пачуццё.

Зларадна (прысл.) смяяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ска́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Агаляцца, адкрывацца (пра зубы).

2. Разм. Смяяцца, ухмыляцца. Быў момант, калі калыхнулася і адплыло крэсла і.. [Галіна Адамаўна] ўбачыла ажно тры Тамары, якія зларадна скаліліся. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубаска́ліць разм grínsen vi; wítzen vi, Wítze réißen*; féixen vi (зларадна); spótten vi (здзекавацца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)