Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зламы́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае на мэце злы намер, што‑н. нядобрае. [Карызна] ведаў пра выпадкі, калі некаторыя зламысныя калгаснікі, у душы зацятыя ворагі калектывізацыі, рабілі ўсялякія штукі, абы не здаваць у калгас сва[ёй] жывёлы.Зарэцкі.
2.Уст. Які заключае ў сабе злы намер; злачынны. Зламысны ўчынак. Зламысная змова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зламы́сны
1. (са злым намерам) böswillig, in böser Ábsicht;
2. (злачынны) bóshaft; böswillig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
злонаме́ренныйкнижн.зламы́сны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
злоко́зненныйуст. кава́рны, зламы́сны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
злоумы́шленныйуст.зламы́сны, злачы́нны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зло́стный
1. зло́сны;
2.(злонамеренный)зламы́сны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
böswillig
aзламы́сны, зло́сны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)