зды́мны, -ая, -ае.

Такі, які можна зняць, не прымацаваны да чаго-н.

Здымнае кола.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зды́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зды́мны зды́мная зды́мнае зды́мныя
Р. зды́мнага зды́мнай
зды́мнае		 зды́мнага зды́мных
Д. зды́мнаму зды́мнай зды́мнаму зды́мным
В. зды́мны (неадуш.)
зды́мнага (адуш.)		 зды́мную зды́мнае зды́мныя (неадуш.)
зды́мных (адуш.)
Т. зды́мным зды́мнай
зды́мнаю		 зды́мным зды́мнымі
М. зды́мным зды́мнай зды́мным зды́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зды́мны съёмный;

~нае ко́ла — съёмное колесо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зды́мны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можна зняць, наглуха не замацаваны. Здымная рама. Здымная сетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зды́мны ábnehmbar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

съёмный зды́мны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nozzle [ˈnɒzl] n. зды́мны накане́чнік, наса́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пласці́нка, -і, ДМ -нцы, м. -і, -нак, ж.

1. гл. пласціна.

2. Дыск з гукавым запісам для прайгравальніка, патэфона і пад.

3. Шкло са святлоадчувальным слоем для фатаграфічных здымкаў.

Зарадзіць пласцінку.

4. Плоская, пераважна шырокая частка лістоў раслін (спец.).

Ліставыя пласцінкі.

5. Складка на ніжнім баку шапачкі ў некаторых грыбоў (спец.).

6. Здымны зубны пратэз.

|| прым. пласці́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Валья́н ’шурпаты валік, з дапамогай якога гатовая тканіна накручваецца на таварна-здымны валік’ (КТС). Да вал (?). Даль (1, 163) прыводзіць вальян, вальявочный, вальячный ’разная, чаканная работа’, якія звязвае (гл. таксама Шанскі, 1, В, 15) з вальяжный ’прыгожа выраблены’ < во‑льячный ад льяк ’форма пры ліцці’. Тады, магчыма, вальян — гэта спецыяльна адліты вал з адпаведнымі «шурпатасцямі».

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ábsetzbar

a

1) змяня́льны

2) які́ ма́е до́бры збыт (пра тавар)

3) тэх. зды́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)