Чалавек моцнага целаскладу і вялікай фізічнай сілы.
|| ж.здаравя́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
здаравя́ка, ‑і, м. іздаравя́к, ‑а, м.
Разм. Чалавек моцнага целаскладу і вялікай фізічнай сілы. Парады даваў суседскі хлопец, каржакаваты, шыракаплечы здаравяка.Б. Стральцоў.У гэты час дзверы расчыніліся, і на парозе з’явіўся плячысты здаравяк у студэнцкай куртцы.Кухараў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здаравя́км., здаравя́кам.разм. ein kérngesunder Mensch; ein vor Gesúndheit strótzender Mensch
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)