здабы́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. здабы́так здабы́ткі
Р. здабы́тку здабы́ткаў
Д. здабы́тку здабы́ткам
В. здабы́так здабы́ткі
Т. здабы́ткам здабы́ткамі
М. здабы́тку здабы́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здабы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Маёмасць, уласнасць; тое, што непадзельна стала чыім-н. набыткам.

Сялянскія здабыткі.

Творчасць Янкі Купалы стала здабыткам сусветнай культуры.

2. Дасягненні ў развіцці чаго-н.

Мастацкія здабыткі.

3. Здабытая рэч, прадмет і пад.

Паляўнічы з.

4. Вынік множання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здабы́так, -тку м.

1. иму́щество ср.;

2. перен. (то, что безраздельно принадлежит кому-л.) достоя́ние ср.;

зрабі́ць наву́ку ~ткам мас — сде́лать нау́ку достоя́нием масс;

3. (достижение) приобрете́ние ср., плод;

4. мат. произведе́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здабы́так, ‑тку, м.

1. Маёмасць, уласнасць. З агнём і дымам пусцілі партызаны панскія здабыткі. Лынькоў. // перан. Тое, што непадзельна стала чыім‑н. набыткам. Творчасць вялікага польскага паэта Адама Міцкевіча стала здабыткам сусветнай культуры. Лойка.

2. Дасягненні ў развіцці чаго‑н. З імем К. Крапівы звязан росквіт байкі ў нашай літаратуры, яе найбольшыя здабыткі ў гэтым жанры. Казека. Змітрок Бядуля ўзбагаціў беларускую літаратуру сапраўднымі мастацкім здабыткамі. Каваленка.

3. Здабытая рэч, прадмет і пад. Філасофскі настрой [дзеда Талаша] змяніўся практычнымі разважаннямі. І кабан і воўк — каштоўны здабытак. Колас.

4. Лік, атрыманы пасля множання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здабы́так м.

1. (маёмасць) igentum n -s, -tümer; Bestz m -es;

2. (дасягненні) Errngenschaft f -, -en;

3. (рэч і г. д.) nschaffung f -, -en;

4. матэм. Prodkt n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Бесканечны здабытак (матэм.) 2/313—314

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БЕСКАНЕ́ЧНЫ ЗДАБЫ́ТАК у матэматыцы, здабытак неабмежаванага ліку сумножнікаў. Калі існуе не роўная 0 мяжа, да якой імкнуцца частковыя здабыткі пры неабмежаваным павелічэнні ліку сумножнікаў, то бесканечны здабытак наз. збежным і яго значэнне роўнае названай мяжы, ва ўсіх астатніх выпадках — разбежным. Упершыню бесканечны здабытак выяўлены пры вылічэнні ліку π.

т. 3, с. 127

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скалярны здабытак

т. 14, с. 434

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ЗМЕ́ШАНЫ ЗДАБЫ́ТАК вектараў a, b, c, лік, роўны скалярнаму здабытку вектара a на вектарны здабытак вектараў b і c. Запісваецца ў выглядзе ( a , b , c ) = ( a , [ b , c ]) = a ( b × c ) . Лікава роўны аб’ёму паралелепіпеда, пабудаванага на вектарах a, b, c, які бярэцца са знакам плюс, калі гэтыя вектары ўтвараюць правую тройку, і са знакам мінус у процілеглым выпадку. Выкарыстоўваецца ў геаметрыі, механіцы і фізіцы. Гл. таксама Вектарнае злічэнне.

т. 7, с. 96

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕ́КТАРНЫ ЗДАБЫ́ТАК вектараў a і b, вектар c, модуль якога роўны плошчы паралелаграма, пабудаванага на вектарах a і b, перпендыкулярны плоскасці гэтага паралелаграма і накіраваны так, што вектары a, b і c утвараюць правую тройку. Абазначаецца c = [a b] або c = a × b. Уведзены У.Гамільтанам (1853). Выкарыстоўваецца ў геаметрыі, механіцы і фізіцы. Гл. таксама Вектарнае злічэнне.

т. 4, с. 64

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)