згуса́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. згуса́е згуса́юць
Прошлы час
м. згуса́ў згуса́лі
ж. згуса́ла
н. згуса́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час згуса́ючы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згуса́ць, ‑ае.

Незак. да згуснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згуса́ць gerínnen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

згуса́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. згусаць — згуснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

clot​2 [klɒt] v. згушча́цца; зго́ртвацца; стваро́жвацца, згуса́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гу́снуць, гусне; незак.

Разм. Тое, што і гусцець (у 2 знач.); згусаць. Цеста гусне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свёртываемость хим. згуса́льнасць, -ці ж., здо́льнасць згуса́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гемафілі́я

(ад гема- + -філія)

спадчыннае захворванне, якое характарызуецца схільнасцю да крывяцёкаў з прычыны паніжэння здольнасці крыві згусаць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

gerínnen

* vi (s) скіса́ць, абрызга́ць, згуса́ць (пра малако); запяка́цца (пра кроў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

coagulate

[koʊˈægjəleɪt]

v.

1) згуса́ць, згушча́ць

2) (пра малако́) абрызга́ць; скіса́ць; сьсяда́цца, сса́джвацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)