зго́дна

1. нареч. согла́сно;

жылі́ яны́ з. — жи́ли они́ согла́сно;

2. в знач. предлога с тв. согла́сно, сообра́зно;

рабі́ць з. з зако́нам — поступа́ть согла́сно зако́ну;

з. з інстру́кцыяй — согла́сно инстру́кции;

з арыгіна́лам з. — с по́длинным ве́рно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зго́дна, прысл. і прыназ.

1. Прысл. да згодны (у 3–6 знач.).

2. прысл. У знак згоды; сцвярджальна. Капітан усміхнуўся і згодна кіўнуў галавой. Алешка.

3. прыназ. з Д. У адпаведнасці з чым‑н. Згодна загаду. Згодна абавязку. Згодна ўказу. □ [Андрэй] намагаецца ўспомніць, якія словы павінен сказаць далей згодна плану, што распрацоўваўся шэсць гадоў. Мехаў.

4. прыназ. з Т. Тое, што і згодна (у 3 знач.). [Вушман:] Генерал Готберг з’явіўся згодна з вашым загадам. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зго́дна

1. прыназчым) laut (G, D); entsprchend (D), gemäß (ставяцца звычайна пасля наз) дзе́йнічаць зго́дна з зако́нам dem Gestz entsprchend [gemäß] hndeln; gestzmäßig hndeln;

2. прысл inig, inträchtig, harmnisch;

жыць зго́дна inträchtig lben; in gtem invernehmen [in intracht] lben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

згодна, зладжана, аднадушна, аднагалосна □ у згодзе

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

сообра́зно нареч. адпаве́дна (чаму), зго́дна (з чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

паво́дле,прыназ. з Р.

У адпаведнасці з чым-н., згодна з якімі-н. прыметамі.

П. паведамленняў прэсы.

П. апошняй пастановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тэі́зм, -у, м.

Рэлігійна-філасофскі светапогляд, згодна з якім Бог стварыў свет і дзейнічае ў ім.

|| прым. тэісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

traditionally [trəˈdɪʃnəli] adv. традыцы́йна, зго́дна з трады́цыямі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зно́ў-такі, прысл.

Тое, што і зноў. — Я нічога такога не сказаў яму пэўнага... Сказаў, што вазьму баржу згодна пуцёў[цы] і правяду зноў-такі згодна [ёй]. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зго́дны, -ая, -ае; -дзен, -дна.

1. на што. Які выражае, дае згоду на што-н.

З. на ўсе ўмовы.

2. з кім-чым. Які прытрымліваецца з кім-н. адной думкі, адных поглядаў.

Я з ім не згодзен.

3. Які супадае з чым-н., падобны.

Сведкі далі згодныя паказанні.

4. Дружны, аднадушны.

Згоднае жыццё.

Жылі яны згодна (прысл.).

5. Стройны, гарманічны.

Згодныя спевы.

Згодна з чым, прыназ. з Т — у адпаведнасці з чым-н.

Згодна з законам.

|| наз. зго́днасць, -і, ж. (да 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)