звіва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. звіва́юся звіва́емся
2-я ас. звіва́ешся звіва́ецеся
3-я ас. звіва́ецца звіва́юцца
Прошлы час
м. звіва́ўся звіва́ліся
ж. звіва́лася
н. звіва́лася
Загадны лад
2-я ас. звіва́йся звіва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час звіва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звіва́цца несов.

1. в разн. знач. свива́ться;

2. (в клубок) сма́тываться;

1-2 см. зві́цца;

3. страд. свива́ться; сма́тываться; см. звіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да звіцца.

2. Згінацца, выгінацца з боку ў бок. Хвост змяі сутаргава звіваецца. В. Вольскі. // Мець форму звілістай лініі, прымаць звілісты напрамак (пра раку, дарогу і пад.). Налева, за поплавам, звівалася рэчка. Асіпенка. Ранюткі час. Нідзе нікога, Між дрэў звіваецца дарога, А па дарозе ты з кашом У лес шыбуеш. Колас.

3. Зал. да звіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зві́цца, саўю́ся, саўе́шся, саўе́цца; саўёмся, саўяце́ся, саўю́цца; звіўся, звіла́ся, -ло́ся; звіся; зак.

Скруціцца ў клубок, кальцо.

Змяя звілася ў клубок.

|| незак. звіва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Клубі́ццазвівацца, кружыцца’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах.). Гл. клуб2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

змяі́цца, змяіцца; незак.

Выгінацца, звівацца; цягнуцца звілістай лініяй. Бліскучая, слізкая рыбіна пакінула пругка і ліхаманкава змяіцца ў руках, абмякла і лягла на чорнае смаляное днішча. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

krven

[-v-]

vi рабі́ць віра́ж, закругля́цца, звіва́цца (пра дарогу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

свива́ться

1. (сворачиваться в трубку, кольцо) скру́чвацца;

2. страд. звіва́цца, ві́цца; сплята́цца, пле́сціся; сука́цца, скру́чвацца; спавіва́цца; см. свива́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Свіро́ўка ‘рыбалоўная трохсценная сетка’ (палес., Крыв.; Браім, Рыбалоўства, 45). Няясна. Відавочна, можна супаставіць з рус. арх. свира́ть ‘звязваць разам сеці’, сви́рыватьсязвівацца разам ад хвалявання (аб стаўных сетках)’, якія далей Сабалеўскі (РФВ, 14, 299) звязвае з рус. свора, сворка, гл. шворка, вор2 і Фасмер, 3, 583.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пятляць, віцца, звівацца; віляць, віхляць, крывуляць (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)