звяры́ны, -ая, -ае.

1. гл. звер.

2. перан. Вельмі моцны (пра што-н. цяжкае або жорсткае, лютае).

Звярыная нянавісць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звяры́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звяры́ны звяры́ная звяры́нае звяры́ныя
Р. звяры́нага звяры́най
звяры́нае		 звяры́нага звяры́ных
Д. звяры́наму звяры́най звяры́наму звяры́ным
В. звяры́ны (неадуш.)
звяры́нага (адуш.)		 звяры́ную звяры́нае звяры́ныя (неадуш.)
звяры́ных (адуш.)
Т. звяры́ным звяры́най
звяры́наю		 звяры́ным звяры́нымі
М. звяры́ным звяры́най звяры́ным звяры́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

звяры́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звяры́ны звяры́ная звяры́нае звяры́ныя
Р. звяры́нага звяры́най
звяры́нае		 звяры́нага звяры́ных
Д. звяры́наму звяры́най звяры́наму звяры́ным
В. звяры́ны (неадуш.)
звяры́нага (адуш.)		 звяры́ную звяры́нае звяры́ныя (неадуш.)
звяры́ных (адуш.)
Т. звяры́ным звяры́най
звяры́наю		 звяры́ным звяры́нымі
М. звяры́ным звяры́най звяры́ным звяры́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

звяры́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звяры́ны звяры́ная звяры́нае звяры́ныя
Р. звяры́нага звяры́най
звяры́нае		 звяры́нага звяры́ных
Д. звяры́наму звяры́най звяры́наму звяры́ным
В. звяры́ны (неадуш.)
звяры́нага (адуш.)		 звяры́ную звяры́нае звяры́ныя (неадуш.)
звяры́ных (адуш.)
Т. звяры́ным звяры́най
звяры́наю		 звяры́ным звяры́нымі
М. звяры́ным звяры́най звяры́ным звяры́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

звяры́ны звери́ный;

○ з. арна́мент — иск. звери́ный орна́мент

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звяры́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да звера (у 1 знач.). Звярыныя сляды. Звярыны рык. □ А воўк, як бы насміхаецца з мяне, стаіць, пазірае, зачароўвае мяне сваім звярыным поглядам. Колас. // Такі, як у звера, уласцівы зверу. Твар яго быў жудасны: скрыўлены, зубы сціснутыя, у вачах — нейкія звярыныя іскры. Шамякін.

2. перан. Жорсткі, бязлітасны. Звярыная сутнасць фашызму. □ — Я добра ведаю, што да той пары, пакуль ты вырасцеш, не будзе на свеце звярынай улады багатых і ты шчасліва і спакойна пражывеш свой век. Самуйлёнак. // Надзвычай моцны. Звярыны страх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звяры́ны

1. Tíer-;

звяры́ная шку́ра Tíerhaut f -, -häute, Tíerfell n -(e)s, -e;

2. (уласцівы звярам, тс перан) tíerisch, tíerähnlich; animálisch, bestiálisch (зверскі);

звяры́ныя інсты́нкты tíerische [animálische] Instínkte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

звер, -а, мн. звяры́, -о́ў, м.

1. Дзікая, звычайна драпежная жывёліна.

Пушны з.

2. перан. Пра вельмі злога, жорсткага чалавека.

|| памянш. звяро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м. (да 1 знач.).

|| зб. звяр’ё, -я́, н.

|| прым. звяры́ны, -ая, -ае.

Звярыныя сляды.

З. страх (надзвычай моцны). З. арнамент (з адлюстраваннем жывёл).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звярыны стыль

т. 7, с. 44

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

звяры́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. звяры́на
Р. звяры́ны
Д. звяры́не
В. звяры́ну
Т. звяры́най
звяры́наю
М. звяры́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)