ЗВЯ́ЗАНЫЯ СІСТЭ́МЫ вагальныя,

сукупнасць узаемадзейных вагальных сістэм з 1 ступенню свабоды кожная (парцыяльных сістэм). Напр., сукупнасць 2 (ці больш) вагальных контураў, дзе ваганні ў адным з іх з-за наяўнасці сувязі выклікаюць ваганні ў астатніх. Мае спецыфічны характар рэзанансных з’яў: рэзананс выяўляецца пры супадзенні частаты знешніх ваганняў з любой з частот нармальных ваганняў З.с. Гл. таксама Звязаныя ваганні.

Да арт. Звязаныя сістэмы. Паласавыя фільтры: а — індуктыўная сувязь; б — ёмістасная сувязь; C — ёмістасці; L — індуктыўнасці Cсув — кандэнсатар сувязі.

т. 7, с. 42

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ЗВЯ́ЗАНЫЯ ВАГА́ННІ,

уласныя ваганні ў складанай сістэме з некалькіх звязаных паміж сабой простых (парцыяльных) вагальных сістэм. Маюць складаны выгляд з-за ўплыву (праз сувязь) ваганняў у адной парцыяльнай сістэме на ваганні ў другой. У лінейных сістэмах З.в. можна выявіць як суперпазіцыю нармальных ваганняў, колькасць якіх роўная колькасці парцыяльных сістэм, аднак частоты адрозніваюцца ад частот уласных ваганняў адасобленых парцыяльных сістэм. Гл. таксама Абертон, Біцці.

т. 7, с. 42

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

звя́заны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звя́заны звя́заная звя́занае звя́заныя
Р. звя́занага звя́занай
звя́занае		 звя́занага звя́заных
Д. звя́занаму звя́занай звя́занаму звя́заным
В. звя́заны (неадуш.)
звя́занага (адуш.)		 звя́заную звя́занае звя́заныя (неадуш.)
звя́заных (адуш.)
Т. звя́заным звя́занай
звя́занаю		 звя́заным звя́занымі
М. звя́заным звя́занай звя́заным звя́заных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звя́заны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены свабоды, лёгкасці.

Звязаныя рухі.

2. Такі, праяўленне якога абумоўлена чым-н. (спец.).

Звязаныя хістанні.

|| наз. звя́занасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звя́заны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звя́заны звя́заная звя́занае звя́заныя
Р. звя́занага звя́занай
звя́занае		 звя́занага звя́заных
Д. звя́занаму звя́занай звя́занаму звя́заным
В. звя́заны (неадуш.)
звя́занага (адуш.)		 звя́заную звя́занае звя́заныя (неадуш.)
звя́заных (адуш.)
Т. звя́заным звя́занай
звя́занаю		 звя́заным звя́занымі
М. звя́заным звя́занай звя́заным звя́заных

Кароткая форма: звя́зана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кавале́нтна-звя́заны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кавале́нтна-звя́заны кавале́нтна-звя́заная кавале́нтна-звя́занае кавале́нтна-звя́заныя
Р. кавале́нтна-звя́занага кавале́нтна-звя́занай
кавале́нтна-звя́занае		 кавале́нтна-звя́занага кавале́нтна-звя́заных
Д. кавале́нтна-звя́занаму кавале́нтна-звя́занай кавале́нтна-звя́занаму кавале́нтна-звя́заным
В. кавале́нтна-звя́заны (неадуш.)
кавале́нтна-звя́занага (адуш.)		 кавале́нтна-звя́заную кавале́нтна-звя́занае кавале́нтна-звя́заныя (неадуш.)
кавале́нтна-звя́заных (адуш.)
Т. кавале́нтна-звя́заным кавале́нтна-звя́занай
кавале́нтна-звя́занаю		 кавале́нтна-звя́заным кавале́нтна-звя́занымі
М. кавале́нтна-звя́заным кавале́нтна-звя́занай кавале́нтна-звя́заным кавале́нтна-звя́заных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апо́ўзіны, -зін, толькі мн.

Звязаныя канцамі дубцы, якія ўскладаюцца на стог для ўмацавання сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ге́ндар, -а, м.

Сацыяльныя функцыі, звязаныя з адрозненнямі па полу.

|| прым. ге́ндарны, -ая, -ае.

Г. стэрэатып.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гукамаскіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тэхнічныя прыёмы, звязаныя з памяншэннем чутнасці гукаў артылерыйскіх выстралаў.

|| прым. гукамаскіро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траўматы́зм, -у, м.

Траўматычныя пашкоджанні, звязаныя з пэўным відам прафесіі, з якой-н. сферай дзейнасці, асяроддзем.

Барацьба з вытворчым траўматызмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)