Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікзво́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| зво́нка | зво́нкі | |
| зво́нкі | ||
| зво́нцы | зво́нкам | |
| зво́нку | зво́нкі | |
| зво́нкай зво́нкаю |
зво́нкамі | |
| зво́нцы | зво́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
імша́ра, ‑ы,
Мохавае балота.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наваро́джаны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і нованароджаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паро́ша, ‑ы,
Снег, які толькі што выпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бесказы́рка, ‑і,
Шапка без казырка, звычайна ў маракоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фасфары́сты, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае ў сваім складзе фосфар.
2. Тое, што і фасфарычны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
званко́вы 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да
званко́вы 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да званка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каро́ль
шах і мат кара лю́
кар
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
глы́ба, ‑ы,
Вялікі бясформенны кавалак, абломак цвёрдага цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)