паро́ша, ‑ы, ж.
Снег, які толькі што выпаў. Снег засыпле белаю парошаю Сцежак след, пракладзены ў трысці. Звонак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)