звераня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. звераня́ звераня́ты
Р. звераня́ці звераня́т
Д. звераня́ці звераня́там
В. звераня́ звераня́т
Т. зверанё́м звераня́тамі
М. звераня́ці звераня́тах

Іншыя варыянты: зверанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

звераня́ і зверанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня звера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звераня́ и зверанё, -ня́ці ср. зверёнок м., зверёныш м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звераня́ і зверанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня звера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зверанё н, звераня́ н разм júnges Tier

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зверанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. зверанё́ звераня́ты
Р. звераня́ці звераня́т
Д. звераня́ці звераня́там
В. зверанё́ звераня́т
Т. зверанё́м звераня́тамі
М. звераня́ці звераня́тах

Іншыя варыянты: звераня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зверёнок, зверёныш м. звераня́ и зверанё, -ня́ці ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

päppeln

vi разм.

1) кармі́ць, уска́рмліваць (з ласкай – дзіця, звераня, хворага)

2) пе́сціць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)