зверанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. зверанё́ звераня́ты
Р. звераня́ці звераня́т
Д. звераня́ці звераня́там
В. зверанё́ звераня́т
Т. зверанё́м звераня́тамі
М. звераня́ці звераня́тах

Іншыя варыянты: звераня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)