звальня́цца гл. звольніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звальня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. звальня́юся звальня́емся
2-я ас. звальня́ешся звальня́ецеся
3-я ас. звальня́ецца звальня́юцца
Прошлы час
м. звальня́ўся звальня́ліся
ж. звальня́лася
н. звальня́лася
Загадны лад
2-я ас. звальня́йся звальня́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час звальня́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звальня́цца несов.

1. увольня́ться;

2. отчисля́ться; см. зво́льніцца;

3. страд. увольня́ться; смеща́ться; отстраня́ться; устраня́ться; отчисля́ться; см. звальня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звальня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да звольніцца.

2. Зал. да звальняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звальня́цца (ад службы) die Stélle áufgeben*, den Dienst quittíeren; kündigen vi (заявіць аб пакіданні)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зво́льніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак.

Вызваліцца ад выканання якіх-н. абавязкаў, звязаных з вучобай, службай і пад.; канчаткова пакінуць месца работы.

З. з вайсковай службы.

З. з працы.

|| незак. звальня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. звальне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отчисля́ться

1. звальня́цца;

2. страд. адліча́цца; звальня́цца; выключа́цца; перадава́цца; см. отчисля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увольня́ться возвр., страд. звальня́цца; вызваля́цца; см. уво́литься, увольня́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zwalniać się

незак.

1. вызваляцца;

2. звальняцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

звальне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. звальняць — звольніць і звальняцца — звольніцца; пастаяннае або часовае вызваленне ад працы, службы і пад. Падаць заяву аб звальненні. □ Быў выхадны дзень, салдатам далі звальненне. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)