збыць, збу́ду, збу́дзеш, збу́дзе; збыў, збыла́, -ло́; збудзь; збы́ты; зак., каго-што.

1. Знайсці збыт чаму-н., прадаць.

З. тавар.

2. Пазбавіцца, вызваліцца ад каго-, чаго-н. (разм.).

З. з рук.

З. бяду з галавы.

|| незак. збыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. збу́ду збу́дзем
2-я ас. збу́дзеш збу́дзеце
3-я ас. збу́дзе збу́дуць
Прошлы час
м. збы́ў збылі́
ж. збыла́
н. збыло́
Загадны лад
2-я ас. збу́дзь збу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час збы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збыць (каго, што) сов.

1. сбыть, прода́ть, распрода́ть;

з. тава́р — сбыть (прода́ть, распрода́ть) това́р;

2. (освободиться, отделаться) сбыть, изба́виться (от кого, чего);

з. гасце́й — изба́виться от госте́й;

◊ з. з рук — сбыть с рук

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збыць, збуду, збудзеш, збудзе; пр. збыў, ‑ла, ‑ло; зак., каго-што.

1. Знайшоўшы пакупніка, прадаць што‑н. Збыць тавар. □ Маці спраў весці не ўмела, і ў мінулым годзе запушчаную і ўшчэнт разбураную гаспадарку прыйшлося збыць. Васілевіч. [Вятрак] не мог задаволіць патрэб вялікай гаспадаркі, і людзі, нагараваўшыся з ім, збылі яго амаль за нішто. Ракітны.

2. Разм. Прыладзіць, адаслаць куды‑н., стараючыся пазбавіцца ад каго‑н. Цяпер ужо здагадалася Зося: значыцца, гаспадыня хоча яе збыць на гэты час? Чорны. — Ды гэтак дзед захоча сабе маладую жонку ўзяць, балазе трапляецца выпадак збыць старую... Васілевіч. // Вызваліцца ад чаго‑н. непрыемнага, непатрэбнага. Збыць клопат. Збыць бяду з галавы.

•••

Збыць з рук — пазбавіцца ад каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збыць

1. (тавар) ábsetzen vt, verkáufen vt, vertréiben* vt (прадаць);

2. разм. (адвязацца, адчапіцца ад чаго-н.) ábschaffen vt, lóswerden аддз. vt;

збыць што-н з рук sich (D) etw. vom Hálse sсháffen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сбыть​I сов., в разн. знач. збыць;

сбыть па́ртию това́ра збыць па́ртыю тава́ру;

◊

сбыть с рук збыць з рук.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да збыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збыва́ць гл. збыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перавырабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., што.

Вырабляць больш, чым можна збыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

laugh away, laugh off

аджартава́цца, збыць сьме́хам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)