збудзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
збуджу́ |
збу́дзім |
| 2-я ас. |
збу́дзіш |
збу́дзіце |
| 3-я ас. |
збу́дзіць |
збу́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
збудзі́ў |
збудзі́лі |
| ж. |
збудзі́ла |
| н. |
збудзі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
збудзі́ |
збудзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
збудзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
збудзі́ць сов., разг.
1. разбуди́ть, побуди́ть;
ра́на з. — ра́но разбуди́ть;
2. (сделать активным) пробуди́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збудзі́ць, збуджу, збудзіш, збудзіць; зак., каго-што.
Разм. Разбудзіць, абудзіць. [Мужчыны] збудзілі Алесю стукам у акно. Пестрак. Ранні золак збудзілі цягнікоў гудкі. Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збу́джаны разг.
1. разбу́женный;
2. пробуждённый; см. збудзі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zbudzić
зак. пабудзіць, збудзіць, разбудзіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ГУ́КАПІС у паэзіі, гукавыя паўторы ў вершаванай мове, якія ўзмацняюць яе мілагучнасць і сэнсавую выразнасць; раздзел паэтыкі, што іх вывучае. Сярод гукапісу вылучаюцца алітэрацыя, анафара, асананс, гукаперайманне, кальцо, эпіфара і інш. У паэт. практыцы яны выкарыстоўваюцца ў спалучэнні з лексікай, інтанацыйна-сінтакс. арганізацыяй вершаванага радка. Напр., у «Песні званара» Я.Купалы гукавыя стыкі, анафары і эпіфары ўзмацняюць маст. выразнасць асанансу (на о, у, і, а) і алітэрацыі (на р, з, с, ц): «Разгубіцца мой звон ад акон да акон, // Думы збудзіць, па сэрцах удара, // Дрогнуць сковы цямніц, бліснуць іскры зарніц, // Заварушацца яры, папары». У сучаснай паэзіі шырока ўжываюцца паўторы не толькі асобных гукаў, але і гукаспалучэнняў.
В.П.Рагойша.
т. 5, с. 525
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)