Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
збо́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Кніга, у якой сабраны якія-н. творы, дакументы.
З. вершаў.
З. архіўных дакументаў.
2. Рэзервуар для збору якой-н. вадкасці, газу (спец.).
З. нафты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
збо́рнікм. сбо́рник;
з. ве́ршаў — сбо́рник стихо́в
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збо́рнік, ‑а, м.
1. Кніга, у якой сабраны якія‑н. літаратурныя творы, матэрыялы, дакументы і пад. Зборнік вершаў. Зборнік апавяданняў. Зборнік матэрыялаў з’езда. Зборнік архіўных дакументаў.// Вучэбны дапаможнік, у якім сабраны задачы і практыкаванні па якім‑н. прадмеце. Зборнік задач па алгебры. Зборнік практыкаванняў па беларускай мове.
2.Спец. Рэзервуар для збору якой‑н. вадкасці або газу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ЗБО́РНІК,
1) выданне, у якім сабраны творы аднаго ці некалькіх аўтараў, а таксама розныя афіц., навук. ці інфарм. матэрыялы па вызначанай тэматыцы.
2) Вучэбны дапаможнік з задачамі і практыкаваннямі.