зберагчы́, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; збяро́г, зберагла́, -ло́; -ражы́; -ражо́ны; зак., каго-што.

Захаваць, не даць знікнуць, сапсавацца, прапасці.

З. час.

З. грошы.

З. прадукты.

|| незак. зберага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. зберажэ́нне, -я, н.

|| прым. зберага́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зберагчы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зберагу́ зберажо́м
2-я ас. зберажэ́ш зберажаце́
3-я ас. зберажэ́ зберагу́ць
Прошлы час
м. збяро́г збераглі́
ж. зберагла́
н. зберагло́
Загадны лад
2-я ас. зберажы́ зберажы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час збяро́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зберагчы́ сов.

1. (сохранить в целости) сбере́чь; убере́чь;

з. маёмасць — сбере́чь иму́щество;

з. дакуме́нты — сбере́чь (убере́чь) докуме́нты;

2. (сохранить про запас) сбере́чь, прибере́чь;

з. тро́хі гро́шай — сбере́чь (прибере́чь) немно́го де́нег

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зберагчы́, ‑рагу, ‑ражэш, ‑ражэ; ‑ражом, ‑ражаце; пр. збярог, зберагла, ‑ло; зак., каго-што.

1. Захаваць ад псавання, знішчэння, знікнення і пад. — Ты скажаш камісару, што я сцяг зберагу да прыходу нашых. Гурскі. — Дакументы зберагчы не ўдалося, знішчылі, — уторыў бас. М. Ткачоў. // Не страціць чаго‑н., захаваць (пра стан, пачуцці і пад.). Зберагчы здароўе. □ Лена абяцала зберагчы тое каханне, зберагчы сваю маладосць і дзявочую вернасць. Ваданосаў. // Утрымаць, захаваць (у памяці, у сэрцы). Зберагчы ўспамін. □ Памяць старанна захавае .. [прыгоды] на ўсё жыццё, зберажэ навек. Грамовіч. Пры панах у цямноце жыла ты, Галадала і мерзла ў замець. І жыцця майго першую дату Не змагла зберагчы твая памяць. Арочка.

2. Уберагчы, засцерагчы ад небяспекі, непрыемнасці, смерці. Я знайшоў падкову пад кустом На лясной сцяжынцы выпадкова. Кажуць: да сцяны прыб’еш — і дом Ад няшчасця зберажэ падкова. Непачаловіч. Ноч, густая, як сажа, Зберажэ іх ад куль. Глебка.

3. Ашчадна расходуючы, сабраць, сэканоміць. Зберагчы трохі грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сбере́чь сов.

1. (сохранить) захава́ць, зберагчы́;

2. (скопить) сабра́ць, зберагчы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прибере́чь сов. прыхава́ць, прыберагчы́; (сберечь) зберагчы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zusámmensparen

vt зберагчы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зберажэ́нне, -я, н.

1. гл. зберагчы.

2. мн. Сабраная ў запас сума грошай.

Працоўныя зберажэнні.

Захоўваць зберажэнні ў банку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

face-saving [ˈfeɪsˌseɪvɪŋ] adj. які́ мае мэ́таю зберагчы́ рэпута́цыю, прэсты́ж;

a face-saving com promise кампрамі́с з мэ́таю зберагчы́ прэсты́ж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

захо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. захаваць.

2. Трымаць дзе-н., каб зберагчы ад пашкоджання, псавання.

З. бульбу ў склепе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)