зба́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зба́ўлены |
зба́ўленая |
зба́ўленае |
зба́ўленыя |
| Р. |
зба́ўленага |
зба́ўленай зба́ўленае |
зба́ўленага |
зба́ўленых |
| Д. |
зба́ўленаму |
зба́ўленай |
зба́ўленаму |
зба́ўленым |
| В. |
зба́ўлены (неадуш.) зба́ўленага (адуш.) |
зба́ўленую |
зба́ўленае |
зба́ўленыя (неадуш.) зба́ўленых (адуш.) |
| Т. |
зба́ўленым |
зба́ўленай зба́ўленаю |
зба́ўленым |
зба́ўленымі |
| М. |
зба́ўленым |
зба́ўленай |
зба́ўленым |
зба́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зба́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зба́ўлены |
зба́ўленая |
зба́ўленае |
зба́ўленыя |
| Р. |
зба́ўленага |
зба́ўленай зба́ўленае |
зба́ўленага |
зба́ўленых |
| Д. |
зба́ўленаму |
зба́ўленай |
зба́ўленаму |
зба́ўленым |
| В. |
зба́ўлены (неадуш.) зба́ўленага (адуш.) |
зба́ўленую |
зба́ўленае |
зба́ўленыя (неадуш.) зба́ўленых (адуш.) |
| Т. |
зба́ўленым |
зба́ўленай зба́ўленаю |
зба́ўленым |
зба́ўленымі |
| М. |
зба́ўленым |
зба́ўленай |
зба́ўленым |
зба́ўленых |
Кароткая форма: зба́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зба́ўлены I сба́вленный, уба́вленный; см. зба́віць I
зба́ўлены II разг. изба́вленный, освобождённый, спасённый; см. зба́віць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зба́ўлены 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад збавіць 1.
зба́ўлены 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад збавіць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
искуплённый зба́ўлены, вы́куплены, загла́джаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
изба́вленный зба́ўлены, пазба́ўлены; вы́ратаваны; вы́звалены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зба́віць², зба́ўлю, зба́віш, зба́віць; зба́ўлены; зак., каго (што) ад каго-чаго.
Выратаваць, даць пазбегнуць чаго-н.
З. ад смерці.
З. душу ад пакут.
|| незак. збаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уба́вленный
1. уба́ўлены, зба́ўлены; зме́ншаны, паме́ншаны; адба́ўлены;
2. паву́жаны, пакаро́чаны; см. уба́вить 1, 2;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зба́віць¹, зба́ўлю, зба́віш, зба́віць; зба́ўлены; зак., што і чаго.
1. Адняць частку чаго-н. з мэтай змяншэння (цаны, колькасці і пад.); некалькі зменшыць, убавіць.
З. дзесяць рублёў з агульнай сумы.
З. крок (пайсці цішэй).
2. Пахудзець.
З. у вазе.
3. Зменшыць сілу чаго-н.
З. тон.
З. газ.
|| незак. збаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. збаўле́нне, -я, н. і зба́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)