Verbum

анлайнавы слоўнік

зба́лаваць гл. балаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зба́лаваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зба́лаваць сов. избалова́ть;

бацькі́ ~валі дзіця́ — роди́тели избалова́ли ребёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зба́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго.

Сапсаваць празмерным балаўством, патураннем. Збалаваць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зба́лаваць verwöhnen vt, verzíehen* vt; verhätscheln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ба́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны; незак., каго (што).

Занадта песціць, патураць жаданням.

Б. гасцінцамі.

Маці яго балуе.

|| зак. зба́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зба́лаваны избало́ванный; см. зба́лаваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захвалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., каго (што) (разм.).

Збалаваць, сапсаваць празмернымі пахваламі.

З. вучня.

|| незак. захва́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. захва́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зба́лаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад збалаваць.

2. у знач. прым. Раздураны, які прывык да таго, каб яго жаданні і капрызы выконваліся; капрызны. Збалаванае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спе́сціць verwöhnen vt, verzíehen* vt; verhätscheln vt (збалаваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)