зачаро́ваны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зачаро́ваны зачаро́ваная зачаро́ванае зачаро́ваныя
Р. зачаро́ванага зачаро́ванай
зачаро́ванае		 зачаро́ванага зачаро́ваных
Д. зачаро́ванаму зачаро́ванай зачаро́ванаму зачаро́ваным
В. зачаро́ваны
зачаро́ванага		 зачаро́ваную зачаро́ванае зачаро́ваныя
зачаро́ваных
Т. зачаро́ваным зачаро́ванай
зачаро́ванаю		 зачаро́ваным зачаро́ванымі
М. зачаро́ваным зачаро́ванай зачаро́ваным зачаро́ваных

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачаро́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зачаро́ваны зачаро́ваная зачаро́ванае зачаро́ваныя
Р. зачаро́ванага зачаро́ванай
зачаро́ванае		 зачаро́ванага зачаро́ваных
Д. зачаро́ванаму зачаро́ванай зачаро́ванаму зачаро́ваным
В. зачаро́ваны
зачаро́ванага		 зачаро́ваную зачаро́ванае зачаро́ваныя
зачаро́ваных
Т. зачаро́ваным зачаро́ванай
зачаро́ванаю		 зачаро́ваным зачаро́ванымі
М. зачаро́ваным зачаро́ванай зачаро́ваным зачаро́ваных

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачаро́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зачаро́ваны зачаро́ваная зачаро́ванае зачаро́ваныя
Р. зачаро́ванага зачаро́ванай
зачаро́ванае		 зачаро́ванага зачаро́ваных
Д. зачаро́ванаму зачаро́ванай зачаро́ванаму зачаро́ваным
В. зачаро́ваны
зачаро́ванага		 зачаро́ваную зачаро́ванае зачаро́ваныя
зачаро́ваных
Т. зачаро́ваным зачаро́ванай
зачаро́ванаю		 зачаро́ваным зачаро́ванымі
М. зачаро́ваным зачаро́ванай зачаро́ваным зачаро́ваных

Кароткая форма: зачаро́вана.

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачаро́ваны,

гл. зачараваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачарава́ны і зачаро́ваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зачараваць.

2. у знач. прым. Які знаходзіцца пад уздзеяннем чараў. Зачараваны скарб. Зачараванае царства. □ [Яліны] стаяць, нібы зачараваныя волаты, ахоўваючы дрымотны спакой нейкага соннага казачнага царства. В. Вольскі. // перан. Захоплены, паланёны чым‑н. Зачараваная зала, здавалася, анямела. Мікуліч. Міншчына, Міншчына мілая. Я зачарован табой. Шымук. // Які выражае захапленне. [Хадкевіч] стаяў, не рухаючыся з месца, і зачараванымі шчаслівымі вачамі глядзеў ёй услед. Васілевіч.

•••

Зачараванае кола гл. кола.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)