заці́шак, -шку, м.

1. Ціхае, затуленае ад ветру месца.

Схавацца ў з.

2. перан. Утульнае, адасобленае ад шуму месца.

Не мог сядзець у зацішку, калі таварышы ваююць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Заці́шак

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Заці́шак
Р. Заці́шка
Д. Заці́шку
В. Заці́шак
Т. Заці́шкам
М. Заці́шку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заці́шак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. заці́шак
Р. заці́шку
Д. заці́шку
В. заці́шак
Т. заці́шкам
М. заці́шку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заці́шак, -шку м.

1. зати́шье ср., зати́шек прост.; подве́тренная сторона́; заве́трие ср., разг.;

2. перен. укро́мное ме́сто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заці́шак, ‑шку, м.

1. Ціхае, затуленае ад ветру месца. Яблыні згіналі кучаравыя галіны пад платамі і стваралі заценены зацішак. Пестрак. Дзед з унукам стаіліся ў зацішку, каля прыбудоўкі. Даніленка. // перан. Ціхае, спакойнае, адасобленае месца. Са шпіталя [Аляксея] хацелі паслаць у тыл. — Каго, мяне? Як жа я буду сядзець недзе ў зацішку, калі мае таварышы ваююць? Мележ. Мы й самі жывём не ў зацішку — Вялікія змены і ў нас. Звонак.

2. Тое, што і зацішша (у 1 знач.). — Глядзі на мора. Шторм блізіцца. Такі зацішак звычайна перад штормам. Карамазаў. Перайшлі мы палі, Абышлі гарады, Разам зналі баі і хвіліны зацішку. Броўка. Звычайна ж зацішкі цягнуцца нядоўга, а тым болей зацішак у жывым людскім жыцці. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заці́шак м wíndgeschützte Stélle; rúhiges Plätzchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заці́шак Падветраны сонечны бок у лесе, за гарой, за пабудовамі; месца закрытае ад вятроў (БРС). Тое ж за́ціш (Слаўг., Шчуч.), за́цішак (Слаўг.), заці́шша (БРС).

□ б. пас. Зацішша каля в. Ржаўка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

зати́шек обл. заці́шак, -шку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́трие ср., разг. заці́шак, -шку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ustronie

н. ціхі куток; закуток; зацішнае месца, зацішак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)