заця́цца, затну́ся, затне́шся, затне́цца; затнёмся, затняце́ся, затну́цца; заця́ўся, -цяла́ся, -ло́ся; затні́ся; зак.

1. Заўпарціцца, уперціся.

2. Затаіць у сабе свае думкі, пачуцці або злосць на каго-н.

Зацялася і ні з кім не размаўляе.

|| незак. заціна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заця́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. затну́ся затнё́мся
2-я ас. затне́шся затняце́ся
3-я ас. затне́цца затну́цца
Прошлы час
м. заця́ўся зацялі́ся
ж. зацяла́ся
н. зацяла́ся
зацяло́ся
Загадны лад
2-я ас. затні́ся затні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час заця́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заця́цца сов., разг.

1. запере́ться; заупря́миться;

2. затаи́ть зло́бу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заця́цца, затнуся, затнешся, затнецца; затнёмся, затняцеся; пр. зацяўся, ‑лася, ‑лося; зак.

1. Заўпарціцца, уперціся. [Янка] зацяўся як камень і маўчыць. Дамашэвіч. [Саўка] зацяўся і ўпарта адмаўляў, што бачыўся з паўстанцамі і гаварыў з імі. Колас.

2. Затаіць у сабе свае думкі, пачуцці. Зацяўся хлопец, сціснуў зубы, Каб сэрца болі заглушыць. Колас. // Затаіць злосць на каго‑н. З таго моманту, як у [Васілёва] сэрца запала падазронасць на Аўгінню.., ён зацяўся на яе. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заця́цца гл. зацінацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заціна́цца гл. зацяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заціна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да зацяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)