захіну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. захіну́ захінё́м
2-я ас. захіне́ш захіняце́
3-я ас. захіне́ захіну́ць
Прошлы час
м. захіну́ў захіну́лі
ж. захіну́ла
н. захіну́ла
Загадны лад
2-я ас. захіні́ захіні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час захіну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.

1. каго-што. Засланіць, прыкрыць чым-н.

З. рукамі галаву.

2. што. Пасунуўшы, закрыць, завесіць.

З. фіранку.

3. каго-што. Ахінуць чым-н., закруціць у што-н. або схаваць куды-н., за што-н.

З. дзіця ў кажух.

З. сумку за сябе.

4. што. Закінуць адзін край адзежыны за другі.

З. полы кажуха.

5. перан., што. Зацягнуць тонкім слоем.

Туман захінуў берагі ракі.

|| незак. захіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. захіну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся; -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; незак. захіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захіну́ць сов.

1. запахну́ть;

з. крысо́ паліто́ — запахну́ть полу́ пальто́;

2. (дёрнув, закрыть) задёрнуть, запахну́ть;

з. фіра́нку — задёрнуть (запахну́ть) занаве́ску;

3. (кутая, закрыть) заку́тать; уку́тать, заверну́ть;

з. у кажу́х — заку́тать (уку́тать, заверну́ть) в тулу́п (полушу́бок);

4. загну́ть, заверну́ть;

з. край ко́ўдры — загну́ть (заверну́ть) край одея́ла;

5. перен. (закрыть тонким покровом) оку́тать, задёрнуть;

тума́н ~ну́ў бе́раг рэ́чкі — тума́н оку́тал (задёрнул) бе́рег ре́чки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захіну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

1. Засланіць, прыкрыць чым‑н. Пеця спачатку прысеў, пасля лёг у разору і Рукамі захінуў галаву. Сіняўскі. На нейкі Міг наперадзе мільгануў твар Яльцова, але яго тут жа захінулі нейчыя плечы. Савіцкі. // Пасунуўшы (фіранку і пад.), закрыць што‑н. Дзірынг загадаў захінуць фіранкі на вокнах. Новікаў.

2. Ахінуць чым‑н., закруціць у што‑н. Збанок ён захінуў кажушком. Хомчанка. [Ранены] не чуў.., як захінулі яго ў пасцілку, перанеслі ў хату і, перавязаўшы раны, паклалі на цёплую печ. Стаховіч. // Закінуць адзін край адзежыны на другі. Глушак захінуў полы кажуха, і зноў нагнаў на твар санлівасць. Мележ.

3. Схаваць куды‑н., за што‑н. Міроніха стала.. рознымі знакамі паказваць.. [Аўдулі], каб яна захінула куды-небудзь малако. Ермаловіч. [Ігар] паспрабаваў зазірнуць у сумку, але Андрэй захінуў яе за сябе. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захіна́ць, захіну́ць

1. (прыкрыць) inhüllen vt; umhǘllen vt; schleßen* vt (закрыць);

2. (закруціць у што-н.) inpacken vt, inwickeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

захіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да захінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затулі́ць, -улю́, -у́ліш, -у́ліць; -у́лены; зак., каго-што.

Закрыць, засланіць чым-н. або схаваць, захінуць у што-н.

З. твар у каўнер.

|| незак. зату́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замаскава́ць

‘закрыць, захінуць каго-небудзь, што-небудзь, каб зрабіць непрыметным’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замаску́ю замаску́ем
2-я ас. замаску́еш замаску́еце
3-я ас. замаску́е замаску́юць
Прошлы час
м. замаскава́ў замаскава́лі
ж. замаскава́ла
н. замаскава́ла
Загадны лад
2-я ас. замаску́й замаску́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час замаскава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

zasłonić

зак. засланіць; закрыць; захінуць;

zasłonić okno — завесіць (захінуць) акно

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пазахіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Захінуць, засланіць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазахінаць твары рукамі.

2. Закруціць у што‑н. усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)