заху́таны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заху́таны заху́таная заху́танае заху́таныя
Р. заху́танага заху́танай
заху́танае		 заху́танага заху́таных
Д. заху́танаму заху́танай заху́танаму заху́таным
В. заху́таны (неадуш.)
заху́танага (адуш.)		 заху́таную заху́танае заху́таныя (неадуш.)
заху́таных (адуш.)
Т. заху́таным заху́танай
заху́танаю		 заху́таным заху́танымі
М. заху́таным заху́танай заху́таным заху́таных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заху́таны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заху́таны заху́таная заху́танае заху́таныя
Р. заху́танага заху́танай
заху́танае		 заху́танага заху́таных
Д. заху́танаму заху́танай заху́танаму заху́таным
В. заху́таны (неадуш.)
заху́танага (адуш.)		 заху́таную заху́танае заху́таныя (неадуш.)
заху́таных (адуш.)
Т. заху́таным заху́танай
заху́танаю		 заху́таным заху́танымі
М. заху́таным заху́танай заху́таным заху́таных

Кароткая форма: заху́тана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заху́таны заку́танный, уку́танный, завёрнутый; см. заху́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заку́танный заху́таны, мног. пазаху́тваны, укру́чаны, мног. паўкру́чваны; захіну́ты, мног. пазахіна́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

enveloped

[ɪnˈveləpt]

adj.

1) заху́таны, закру́чаны; укру́чаны

2) ахо́плены, аго́рнуты; абкру́жаны (во́рагам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

патане́лы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Які стаў тонкім, танейшым. Гаспадар амаль да шыі быў захутаны чырвонай, на ваце, коўдрай, паверх якой прасцёрум былі доўгія патанелыя рукі з дзіўна белымі далонямі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уго́рнуты кніжн. éingewickelt, éingepackt; éingehüllt (захутаны);

уго́рнуты ў папе́ру in Papíer éingeschlagen [éingewickelt, éingepackt]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Ку́ндля ’дурань, балван’, параўн. літ. kundulis ’хто захутаны’ (Сл. паўн.-зах., 2, 571). Насуперак аўтарам слоўніка бел. і літ. словы не маюць нічога агульнага. Бел. кундля < польск. kundel ’дварняк, дурань, балван’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ло́жак, м.

Прадмет мэблі для сну ў выглядзе доўгай рамы з ножкамі і дзвюма спінкамі, на якую кладуцца матрац і пасцель. Драўляны ложак. Жалезны ложак. □ Хлопчык ляжаў на ложку, захутаны ў дзве коўдры. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалаве́чак, ‑чка, м.

Памянш.-ласк. да чалавек (у 1 знач.). Потым [Віця] ўзяў дубец і намаляваў побач са сваёй школай чалавечка з вялікім партфелем. Каліна. / у пагард. ужыв. — Хітрыў, гад... Баяўся, каб мы не заўважылі яго адсутнасці раней, чым яму трэба было. Подленькі быў чалавечак. Машара. // Пра дзіця. Маленькі чалавечак, загорнуты ў прасцірадлы, захутаны ў кажух, ляжаў там, ляжаў нерухомы, бездапаможны. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)