захо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. захо́ўванне
Р. захо́ўвання
Д. захо́ўванню
В. захо́ўванне
Т. захо́ўваннем
М. захо́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захо́ўванне ср.

1. сохране́ние, сбереже́ние;

2. соблюде́ние;

1, 2 см. захо́ўваць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. захоўваць — захаваць і стан паводле знач. дзеясл. захоўвацца — захавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́ўванне н.

1. гл. заxaваннe 1, 2;

2. (правіл, нормаў) Éinhaltung f -; Befólgung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

storage [ˈstɔ:rɪdʒ] n.

1. хава́нне, захо́ўванне;

data storage захо́ўванне да́ных (у камп’ютары);

storage shelves стэла́ж;

a storage wall сце́нка (шафы);

put smth. in/into storage здава́ць што-н. на захо́ўванне

2. склад, схо́вішча;

a cold storage халадзі́льнік

3. пла́та за захо́ўванне;

pay storage плаці́ць за захо́ўванне рэ́чаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канспіра́цыя, -і, ж.

Сістэма і метады, якія прымяняюцца для захоўвання ў тайне дзейнасці каго-, чаго-н.; захоўванне тайны.

Строгая к.

|| прым. канспірацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесазахо́ўванне, ‑я, н.

Захоўванне лесу (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буртавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да бурта. Буртавая ўкладка агародніны. Буртавое захоўванне бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́дчыннасць, -і, ж.

1. гл. спадчынны.

2. Захоўванне і перадача праз пакаленні прыродных уласцівасцей арганізма.

3. Тое, што і спадчына (у 2 і 3 знач.) (спец.).

|| прым. спа́дчынны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кансерва́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Хімічнае рэчыва, якое забяспечвае працяглае захоўванне (кансервацыю) харчовых прадуктаў і некаторых матэрыялаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)