захо́плены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. захо́плены захо́пленая захо́пленае захо́пленыя
Р. захо́пленага захо́пленай
захо́пленае		 захо́пленага захо́пленых
Д. захо́пленаму захо́пленай захо́пленаму захо́пленым
В. захо́плены (неадуш.)
захо́пленага (адуш.)		 захо́пленую захо́пленае захо́пленыя (неадуш.)
захо́пленых (адуш.)
Т. захо́пленым захо́пленай
захо́пленаю		 захо́пленым захо́пленымі
М. захо́пленым захо́пленай захо́пленым захо́пленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

захо́плены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. захо́плены захо́пленая захо́пленае захо́пленыя
Р. захо́пленага захо́пленай
захо́пленае		 захо́пленага захо́пленых
Д. захо́пленаму захо́пленай захо́пленаму захо́пленым
В. захо́плены (неадуш.)
захо́пленага (адуш.)		 захо́пленую захо́пленае захо́пленыя (неадуш.)
захо́пленых (адуш.)
Т. захо́пленым захо́пленай
захо́пленаю		 захо́пленым захо́пленымі
М. захо́пленым захо́пленай захо́пленым захо́пленых

Кароткая форма: захо́плена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

захо́плены

1. захва́ченный;

2. захва́ченный;

3. увлечённый;

4. перен. захва́ченный, увлечённый;

5. захва́ченный, засти́гнутый;

6. перен. увлечённый, восхищённый, пленённый;

7. захва́ченный, засти́гнутый;

1-7 см. захапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захо́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад захапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́плены híngerissen, begéistert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

восто́рженный захо́плены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

восхищённый захо́плены, зачарава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упоённый захо́плены; зачарава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пало́н, -у, м.

Няволя, у якой знаходзіцца чалавек, захоплены ворагам у час вайны.

Трапіць у п.

У палоне старых уяўленняў (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ахмяле́лы, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў стане ахмялення.

2. перан. Пра чалавека, які да самазабыцця захоплены, узрушаны чым-н.

А. ад радасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)