ЗАХО́ДНІХ ВЯТРО́Ў ЦЯЧЭ́ННЕ,

паверхневае цячэнне ў Паўд. паўшар’і. Напрамак цячэння з З на У паміж 40° і 55° паўд. ш., абкружае зямны шар, перасякаючы Атлантычны, Індыйскі і Ціхі акіяны, у якіх адпаведна адгаліноўваюцца халодныя цячэнні Бенгельскае, Заходне-Аўстралійскае і Перуанскае. Працягласць да 30 тыс. км, шыр. каля 1000 км. Утвараецца ў паверхневым слоі пад уздзеяннем пераважных у гэтых шыротах зах. вятроў. Стрыжань цячэння супадае з паўд. палярным фронтам, які аддзяляе адносна цёплыя воды паўд. ч. Атлантычнага, Індыйскага і Ціхага ак. ад халодных антарктычных вод. Скорасць 0,4—0,9 км/гадз. Т-ра вады паверхневага слоя 12—15 °C у паўн. ч. цячэння i 1—2 °C у паўднёвай. Салёнасць адпаведна ад 35‰ да 34‰ Зону З.В.ц. з-за частых і моцных штормаў наз. «равучымі саракавымі» шыротамі.

т. 7, с. 18

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Камітэт па справах Заходніх губерняў 5/310; 12/107

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Камітэт па справах заходніх губерняў

т. 7, с. 530

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ханаанская група паўночна-заходніх семіцкіх моў 10/598

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Камітэты для разгляду і складання інвентароў памешчыцкім маёнткам у Заходніх губернях» 5/78

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

захо́дні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. захо́дні захо́дняя захо́дняе захо́днія
Р. захо́дняга захо́дняй
захо́дняе		 захо́дняга захо́дніх
Д. захо́дняму захо́дняй захо́дняму захо́днім
В. захо́дні (неадуш.)
захо́дняга (адуш.)		 захо́днюю захо́дняе захо́днія (неадуш.)
захо́дніх (адуш.)
Т. захо́днім захо́дняй
захо́дняю		 захо́днім захо́днімі
М. захо́днім захо́дняй захо́днім захо́дніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўно́чна-захо́дні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўно́чна-захо́дні паўно́чна-захо́дняя паўно́чна-захо́дняе паўно́чна-захо́днія
Р. паўно́чна-захо́дняга паўно́чна-захо́дняй
паўно́чна-захо́дняе		 паўно́чна-захо́дняга паўно́чна-захо́дніх
Д. паўно́чна-захо́дняму паўно́чна-захо́дняй паўно́чна-захо́дняму паўно́чна-захо́днім
В. паўно́чна-захо́дні (неадуш.)
паўно́чна-захо́дняга (адуш.)		 паўно́чна-захо́днюю паўно́чна-захо́дняе паўно́чна-захо́днія (неадуш.)
паўно́чна-захо́дніх (адуш.)
Т. паўно́чна-захо́днім паўно́чна-захо́дняй
паўно́чна-захо́дняю		 паўно́чна-захо́днім паўно́чна-захо́днімі
М. паўно́чна-захо́днім паўно́чна-захо́дняй паўно́чна-захо́днім паўно́чна-захо́дніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўднёва-захо́дні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўднёва-захо́дні паўднёва-захо́дняя паўднёва-захо́дняе паўднёва-захо́днія
Р. паўднёва-захо́дняга паўднёва-захо́дняй
паўднёва-захо́дняе		 паўднёва-захо́дняга паўднёва-захо́дніх
Д. паўднёва-захо́дняму паўднёва-захо́дняй паўднёва-захо́дняму паўднёва-захо́днім
В. паўднёва-захо́дні (неадуш.)
паўднёва-захо́дняга (адуш.)		 паўднёва-захо́днюю паўднёва-захо́дняе паўднёва-захо́днія (неадуш.)
паўднёва-захо́дніх (адуш.)
Т. паўднёва-захо́днім паўднёва-захо́дняй
паўднёва-захо́дняю		 паўднёва-захо́днім паўднёва-захо́днімі
М. паўднёва-захо́днім паўднёва-захо́дняй паўднёва-захо́днім паўднёва-захо́дніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ба́скі, ‑аў; адз. баск, ‑а, м.; басконка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. басконкі, ‑нак; ж.

Карэнная народнасць паўночна-заходніх тэрыторый Іспаніі і суседніх паўднёва-заходніх раёнаў Францыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

westerner [ˈwestənə] n. жыха́р захо́дніх раёнаў; захо́днік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)