захво́рваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. захво́рваю захво́рваем
2-я ас. захво́рваеш захво́рваеце
3-я ас. захво́рвае захво́рваюць
Прошлы час
м. захво́рваў захво́рвалі
ж. захво́рвала
н. захво́рвала
Загадны лад
2-я ас. захво́рвай захво́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час захво́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захво́рваць (на што, без доп.) несов. заболева́ть (чем, без доп.); см. захварэ́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да захварэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захварэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак., на што і без дап.

Стаць хворым.

З. на шкарлятыну.

|| незак. захво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захво́рванне, ‑я, н.

1. Стан паводле знач. дзеясл. захворваць — захварэць; узнікненне хваробы. Прадухіліць захворванне.

2. Тое, што і хвароба. Інфекцыйныя захворванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sicken

[ˈsɪkən]

v.i.

1) захво́рваць

2) адчува́ць або́ выкліка́ць млосьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

захво́рванне (на што, без доп.) ср. заболева́ние (чем, без доп.); см. захво́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заболева́ть​I несов. (подвергаться заболеванию) захво́рваць (на што і без дап.); см. заболе́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Захворваць шаленствам (пра жывёлу).

2. Прыходзіць у крайняе раздражненне, гнеў.

Ш. ад злосці.

3. перан. Бурна праяўляць сваё дзеянне, сілу.

Шалее вецер.

4. Рабіць учынкі, пазбаўленыя разважлівасці, здаровага розуму.

Ш. ад захаплення.

◊

Шалець з раскошы (разм.) — перабіраць, капрызіць ад перанасычанага ўсім, забяспечанага жыцця.

|| зак. ашале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

получа́ть несов. атры́мліваць; (приобретать) набыва́ць; (добывать) здабыва́ць; (наживать) нажыва́ць; (заболевать чем-л.) захво́рваць (на што); см. получи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)