захва́тваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
захва́тваю |
захва́тваем |
| 2-я ас. |
захва́тваеш |
захва́тваеце |
| 3-я ас. |
захва́твае |
захва́тваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
захва́тваў |
захва́твалі |
| ж. |
захва́твала |
| н. |
захва́твала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
захва́твай |
захва́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
захва́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
захва́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да захваціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
За́хва ’прыстасаванне для прымацавання лодкі падчас рыбалкі (калы, убітыя на глыбокім месцы ракі)’ (Касп.). З суфіксам ‑ва ўтвараюцца некаторыя назвы меса, прылад: пратва ’месца для прання’, брытва, кочва ’выкачанае месца’ (Сцяцко, Афікс. наз., 34). Аднак элемент зах‑ не тлумачыцца. Магчыма, тут сувязь з захватваць (як пошва ’навалачка’ з пашыць, пашываць), менш верагодна сувязь з захаваў. Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)