захадзі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
захаджу́ся |
захо́дзімся |
| 2-я ас. |
захо́дзішся |
захо́дзіцеся |
| 3-я ас. |
захо́дзіцца |
захо́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
захадзі́ўся |
захадзі́ліся |
| ж. |
захадзі́лася |
| н. |
захадзі́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
захадзі́ся |
захадзі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
захадзі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
захадзі́цца сов.
1. разг. (устать от ходьбы) заходи́ться;
~дзі́ўся за дзень — заходи́лся за́ день;
2. захлопота́ть, засуети́ться;
гаспады́ня ~дзі́лася каля́ пе́чы — хозя́йка захлопота́ла о́коло пе́чки;
3. разг. (возникнуть) подня́ться;
~дзі́ўся ве́цер — подня́лся ве́тер
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
захадзі́цца, ‑хаджуся, ‑ходзішся, ‑ходзіцца; зак.
Разм.
1. Стаміцца ад доўгай хады. Захадзіцца за дзень.
2. Замітусіўшыся, пачаць старанна, рупліва што‑н. рабіць. Маці заходзілася: трэба пачаставаць дарагога госця! Мележ. Нупрэй захадзіўся, кінуўся раскладаць агонь. Колас.
3. Разм. З сілай пачацца; усхадзіцца. Вецер захадзіўся. Мяцеліца захадзілася. // перан. Разгневацца, разлютавацца, раз’юшыцца. — А што я табе такое, скажам, зрабіў, што так ты захадзіўся? Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заходи́тьсяI сов. (устать от ходьбы) разг. захадзі́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зацяга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм.
1. Замарыцца ад доўгай хады; захадзіцца. Якаў адчуў, што дарэшты зацягаўся: не насілі ногі. Чарнышэвіч.
2. Пашарпацца, занасіцца ад працяглага выкарыстання. Вопратка зацягалася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)