Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
затума́неныпрям., перен. затума́ненный; см. затума́ніць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
затума́нены, ‑эя, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад затуманіць.
2.узнач.прым. Зацягнуты смугой; туманны. Сінь.. [неба] была не яскравая, а затуманеная, малочная.Мележ.// Мутны, з павалокай слёз (пра вочы). [Пятра] з удзячнасцю паглядзеў на Сашу затуманенымі вачамі, не маючы сіл вымавіць слова, прыпаў вуснамі да яе рукі.Шамякін.//перан. Цьмяны, замарочаны (пра свядомасць). Крык Маслянкі пранікаў у затуманеную свядомасць Максіма, але не выклікаў страху.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затума́нены umnébelt, vernébelt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
замгле́лы, -ая, -ае.
Пакрыты імглой, затуманены.
Замглелае неба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
затума́ненныйзатума́нены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отума́ненныйзатума́нены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замгле́лыізаімгле́лы, ‑ая, ‑ае.
Пакрыты імглой; затуманены. У небе плыло заімглелае сонца.Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)