зато́йваць гл. затаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зато́йваю зато́йваем
2-я ас. зато́йваеш зато́йваеце
3-я ас. зато́йвае зато́йваюць
Прошлы час
м. зато́йваў зато́йвалі
ж. зато́йвала
н. зато́йвала
Загадны лад
2-я ас. зато́йвай зато́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зато́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зато́йваць несов. зата́ивать; см. затаі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зато́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да затаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́йваць гл. затаіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

затаі́ць, -таю́, -то́іш, -то́іць; -то́ены; зак., што.

Скрыўшы ад іншых (якое-н. пачуццё), захаваць у сабе, у душы.

З. крыўду.

◊

Затаіць дыханне — стрымаць дыханне (напружана ўслухоўваючыся, прытаіўшыся, спалохаўшыся і пад.).

|| незак. зато́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зата́ивать несов. зато́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зато́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. затойваць — затаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да затаіцца.

2. Зал. да затойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hold back

а) стры́мваць, утры́мваць

б) зато́йваць пра́ўду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)