засяля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. засяля́ю засяля́ем
2-я ас. засяля́еш засяля́еце
3-я ас. засяля́е засяля́юць
Прошлы час
м. засяля́ў засяля́лі
ж. засяля́ла
н. засяля́ла
Загадны лад
2-я ас. засяля́й засяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час засяля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засяля́ць несов., в разн. знач. заселя́ть; см. засялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., што.

1. Незак. да засяліць.

2. Насяляць пэўную тэрыторыю. У новым каменным веку [неаліце] ледзь не ўсю тэрыторыю сучаснай заходняй Беларусі засялялі плямёны так званай нёманскай культуры. «Помнікі».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засяля́ць гл. засяліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

засялі́ць, -сялю́, -се́ліш, -се́ліць; -се́лены; зак., што.

Пасяліўшыся або пасяліўшы каго-н. дзе-н., заняць, насяліць цалкам.

Навасёлы засялілі край.

З. дом.

|| незак. засяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. засяле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заселя́ть несов. засяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

населя́ть несов. насяля́ць; (заселять) засяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да засяліцца.

2. Зал. да засяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засяля́цца несов., возвр., страд. заселя́ться; см. засялі́цца, засяля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zaludniać

незак. насяляць, засяляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)