засці́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. засці́лка засці́лкі
Р. засці́лкі засці́лак
Д. засці́лцы засці́лкам
В. засці́лку засці́лкі
Т. засці́лкай
засці́лкаю		 засці́лкамі
М. засці́лцы засці́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засці́лка ж. засти́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засці́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засцілаць — заслаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засти́лка ж.

1. (действие) засціла́нне, -ння ср., засці́лка, -кі ж.;

2. (о предмете) засці́лка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фільц

(ням. Filz = поўсць)

1) поўсцепадобная засцілка, утвораная на паверхні суконных тканін пры валянні;

2) устарэлая назва тэхнічных сартоў поўсці для пракладак у машынабудаванні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)