Verbum

анлайнавы слоўнік

застудзі́ць, -уджу́, -у́дзіш, -у́дзіць; -у́джаны; зак., што.

Даўшы азябнуць, прастудзіць.

З. горла.

З. ногі.

|| незак. засту́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

застудзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

застудзі́ць сов., разг. застуди́ть, простуди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застудзі́ць, ‑студжу, ‑студзіш, ‑студзіць; зак., каго-што.

1. Ахаладзіць, замарозіць. Пабудзьце яшчэ, не ўцякайце з цяпла, Бо ў лесе застудзіце белыя ножкі. Грахоўскі.

2. Тое, што і прастудзіць (у 1 знач.). Застудзіць горла. Застудзіць грудзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застудзі́ць

1. (ахаладзіць, замарозіць) (áb)kühlen vt, kühl wérden lássen*; gefríeren lássen*;

2. гл. прaстyдзіць 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

застуди́ть сов. застудзі́ць, мног. пазасту́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазасту́джваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Застудзіць усіх, многіх.

П. ногі.

2. каго-што. Прастудзіць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засту́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да застудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засту́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад застудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaziębić

зак. прастудзіць; застудзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)