застарэ́лы, -ая, -ае (разм.).

Закаранелы, невылечны, непапраўны.

Застарэлая хвароба.

Застарэлыя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

застарэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. застарэ́лы застарэ́лая застарэ́лае застарэ́лыя
Р. застарэ́лага застарэ́лай
застарэ́лае		 застарэ́лага застарэ́лых
Д. застарэ́ламу застарэ́лай застарэ́ламу застарэ́лым
В. застарэ́лы (неадуш.)
застарэ́лага (адуш.)		 застарэ́лую застарэ́лае застарэ́лыя (неадуш.)
застарэ́лых (адуш.)
Т. застарэ́лым застарэ́лай
застарэ́лаю		 застарэ́лым застарэ́лымі
М. застарэ́лым застарэ́лай застарэ́лым застарэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

застарэ́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. застарэ́лы застарэ́лая застарэ́лае застарэ́лыя
Р. застарэ́лага застарэ́лай
застарэ́лае		 застарэ́лага застарэ́лых
Д. застарэ́ламу застарэ́лай застарэ́ламу застарэ́лым
В. застарэ́лы (неадуш.)
застарэ́лага (адуш.)		 застарэ́лую застарэ́лае застарэ́лыя (неадуш.)
застарэ́лых (адуш.)
Т. застарэ́лым застарэ́лай
застарэ́лаю		 застарэ́лым застарэ́лымі
М. застарэ́лым застарэ́лай застарэ́лым застарэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

застарэ́лы

1. (давний, неизлечимый) застаре́лый;

з. рэўматы́зм — застаре́лый ревмати́зм;

2. разг. устаре́вший, устаре́лый;

~лыя — ме́тады устаре́вшие (устаре́лые) ме́тоды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Даўні па часу ўзнікнення; стары, састарэлы. Застарэлыя мазалі. □ [Дым] .. стаў марудна асядаць на зараснікі, на застарэлы бруснічнік. Кулакоўскі.

2. Які цягнецца з даўніх часоў; непапраўны, невылечны. Застарэлая хвароба.

3. Які не адпавядае сучасным патрабаванням, нормам; устарэлы. Застарэлае абсталяванне. Застарэлыя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застарэ́лы veráltet, überáltert; únmodern, áltertümlich (старынны, дапатопны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

застаре́лый застарэ́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закаране́лы, -ая, -ае.

Застарэлы, які цяжка паддаецца зменам.

Закаранелая хвароба.

Закаранелыя звычкі.

|| наз. закаране́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запу́шчаны, -ая, -ае.

1. Даведзены да запусцення, занядбаны.

З. сад.

2. Застарэлы, не вылечаны своечасова.

Запушчаная рана.

|| наз. запу́шчанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэўматы́зм, -у, м.

Інфекцыйнаалергічная хвароба з паражэннем суставаў, сардэчна-сасудзістай сістэмы, якая звычайна суправаджаецца вострым болем.

Застарэлы р.

|| прым. рэўматы́чны, -ая, -ае і рэўмато́ідны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)