заспе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́ты; зак.

1. каго-што. Прыбыўшы, паспець убачыць, знайсці на месцы.

З. поезд на станцыі.

Я заспеў сябра яшчэ дома.

2. каго (што). Раптоўна застаць дзе-н., у якім-н. стане, за якім-н. заняткам.

З. злодзея.

Ноч заспела падарожнікаў у лесе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заспе́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заспе́ю заспе́ем
2-я ас. заспе́еш заспе́еце
3-я ас. заспе́е заспе́юць
Прошлы час
м. заспе́ў заспе́лі
ж. заспе́ла
н. заспе́ла
Загадны лад
2-я ас. заспе́й заспе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заспе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заспе́ць сов., разг.

1. (найти кого-л. где-л., за чем-л.) заста́ть;

я не заспе́ў гасце́й до́ма — я не заста́л госте́й до́ма;

2. (внезапно захватить) засти́чь, засти́гнуть;

з. зло́дзея — засти́чь (засти́гнуть) во́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заспе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак., каго-што.

1. Прыбыўшы, паспець убачыць, знайсці каго‑, што‑н. на месцы. Заспець поезд на станцыі. □ Як я ні спяшаўся, цёткі Агапы на вуліцы ўжо не заспеў. Сачанка. Грай не дайшоў да хаты, чырвонаармеец заспеў яго ля самага ганка. Мікуліч.

2. Застаць, захапіць дзе‑н., у якім‑н. стане, за якім‑н. заняткам. Ноч заспела падарожнікаў у лесе. □ Алесь і Маеўскі сустрэліся позіркамі і апусцілі вочы, нібы кожны заспеў другога ў не зусім належным месцы, але цудоўна разумее, чаму ён тут. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заспе́ць

1. (паспець убачыць) (noch) ántreffen* vt; (noch) vórfinden* vt;

2. (злавіць на чым-н) ertáppen vt, erwíschen vt;

заспе́ць зняна́цку überrúmpeln vt;

заспе́ць на ме́сцы злачы́нства auf fríscher Tat [in flagránti] ertáppen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заста́ць, -та́ну, -та́неш, -та́не; -та́нь; зак.

Тое, што і заспець.

Вайна застала мяне ў дарозе.

|| незак. застава́ць, -таю́, -тае́ш, -тае́; -таём, -таяце́, -таю́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заспе́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заспець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заспява́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заспець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засти́чь сов. заста́ць, заспе́ць, обл. заскі́чыць; (захватить) захапі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапільнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што. (разм.).

1. Высачыць, заспець за якім-н. заняткам.

Д. злодзея.

2. Дагледзець, захаваць у парадку.

Д. сад.

|| незак. дапільно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)