засму́чанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. засму́чанасць
Р. засму́чанасці
Д. засму́чанасці
В. засму́чанасць
Т. засму́чанасцю
М. засму́чанасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засму́чанасць ж. опеча́ленность, огорчённость, удручённость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засму́чанасць і засмучо́насць, ‑і, ж.

Стан засмучанага, засмучонага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засму́чанасць ж., засмучо́насць ж. Nedergeschlagenheit f -, Schwrmut f -; Kmmer m -s, Leid n -es; Hrzeleid n (паэт.) (маркота, туга)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

засмучо́насць ж., см. засму́чанасць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засмучо́насць,

гл. засмучанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mollify [ˈmɒlɪfaɪ] v. fml супако́йваць (засмучанасць, злосць)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

удручённость прыгне́чанасць, -ці ж.; (опечаленность) засму́чанасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

омрачённость засму́чанасць, -ці ж.; азмро́чанасць, -ці ж.; см. омрачённый 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zafrasowanie

н. засмучанасць; непакой; трывога; смутак; заклапочанасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)