засма́гнуць, -ну, -неш, -не; -ма́г, -гла; -ні; зак.

1. Звяць, засохнуць ад недахопу вільгаці.

Зеляніна паркаў засмагла без дажджу.

2. Перасохнуць (пра губы, рот).

У роце засмагла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засма́гнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. засма́гну засма́гнем
2-я ас. засма́гнеш засма́гнеце
3-я ас. засма́гне засма́гнуць
Прошлы час
м. засма́г засма́глі
ж. засма́гла
н. засма́гла
Загадны лад
2-я ас. засма́гні засма́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час засма́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засма́гнуць сов., см. засмя́гнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засма́гнуць,

гл. засмягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засма́гнуць (перасохнуць) vertrócknen vi (s);

у мяне засма́гла ў го́рле ich habe éine (ganz) tróckene Kéhle (bekómmen), die Kéhle ist wie áusgedörrt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

засмя́гнуць і засма́гнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Звяць, засохнуць ад недахопу вільгаці. — Дзякаваць богу, дачакаліся, а то ж усё засмягла, лён аж пакруціўся, — радавалася гаспадыня першаму чэрвеньскаму дажджу. Грахоўскі.

2. Высахнуць, перасохнуць (пра губы, рот). [Хвошч] цяжка, з надрывам соп.., бо не было як дыхаць — у роце ўсё засмягла. Лупсякоў. Засмаглі вусны, і запёкся рот. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засмя́гнуць, -ну, -неш, -не; засмя́г, -гла; -ні; зак.

Тое, што і засмагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Засмя́гнуць, засма́гнуць ’звянуць, высахнуць’. Рус., кур., смал. засмягнуть ’пакрыцца гноем, каростай’, ’высахнуць’, бранск. засма́гнуть ’высахнуць’, укр. засма́гнути ’загарэць (на сонцы)’, ’запякацца; пакрывацца налётам ад смагі (пра губы)’, чэш. zasmahnouti ’засмажыць да карычневага колеру’. Гл. смягнуць, смага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запе́чься в разн. знач. запячы́ся, мног. пазапяка́цца; (о губах — ещё) пасмя́гнуць, пасма́гнуць, засмя́гнуць, засма́гнуць, сасмя́гнуць, сасма́гнуць;

хлеб запёкся хлеб запёкся;

кровь запекла́сь кроў запякла́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)