засло́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. засло́нка засло́нкі
Р. засло́нкі засло́нак
Д. засло́нцы засло́нкам
В. засло́нку засло́нкі
Т. засло́нкай
засло́нкаю		 засло́нкамі
М. засло́нцы засло́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засло́нка за́сланка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засло́нка ж., см. за́сланка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засло́нка,

гл. засланка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засло́нка ж. Kláppe f -, -n, Tür f -, -en; Schíeber m -s, -;

пячна́я засло́нка Ófenklappe f;

дымава́я засло́нка Ráuchschieber m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заслонка

Том: 11, старонка: 156.

img/11/11-156_0909_Заслонка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

за́сланка і засло́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Прыстасаванне (звычайна бляшаны ліст з ручкай), якім засланяюць топку печы. Хацела [маці] засланіць печ і сагнулася, каб узяць з-пад прыпечка засланку. Галавач. Сымон адчыніў засланку і зірнуў у печ. Чарнышэвіч.

2. Прыстасаванне для закрывання якіх‑н. адтулін. Адзін з асобаатрадчыкаў пазваніў, за кратамі адсунулася заслонка, нехта глянуў адтуль. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́сланка ж., засло́нка ж.

1. (у печы) Ófenklappe f -, -n, Ófentür f -, -en;

2. (для закрывання адтулін) Schíebetür f, Ábsperrschieber m -s, -, Kláppe f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

за́сланка ж. засло́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fire screen

камі́нны экра́н, засло́нка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)